Wat op voorhand als vriendschappelijke of ook wel oefenpotje was afgesproken, bleek achteraf een grote teleurstelling te zijn. Als heren recreanten van Pytheas zijn we wel in voor een uitdaging en zo gingen we dan ook in op de uitnodiging van de Bocholtse basketbalclub. Onze tegenstander was een jong team dat door een oefenpotje wat ervaring op wilde doen. Hier en daar was wel goed te zien dat sommigen al enkelen jaren samen basketbalden, maar dat vooral ook de afstemming onderling moeizaam ging. Datzelfde gold natuurlijk ook voor ons. Het is al weer even geleden dat het toernooi in Zevenaar was gewonnen. En nu waren de mannen die mee waren naar Bocholt, ook weer anderen met zelfs aanvulling van een nieuweling.
Toen het in het eerste kwart meer op rugby begon te lijken namen we een time-out. De scheidsrechter (tevens coach van de tegenstander, omdat de gevraagde scheidsrechter niet op kwam dagen), liet zo’n beetje alles doorgaan. Tot overmaat van ramp ging elke 10 minuten de lampen om de beurt uit. Daar zat namelijk een timer op. Wij verwachten dat het spel even stil gelegd werd, maar onze oosterburen scoorden vervolgens zonder tegenstand in het donker. Frustratie ten top dus.
Ondanks al deze tegenslagen stonden we na het eerste kwart met een aantal punten voor. Daar waren onze tegenstanders niet van gediend en het ging in het tweede kwart nog lomper. Hier en daar lagen soms 3 of 4 mensen tegelijk op de grond onder de basket. Wederom liet de coach/scheids alles maar door spelen en wisten ze te scoren omdat we niet aan het verdedigen waren, bezorgd om onze teamgenoten. In het tweede kwart kwam een fataal moment dat er niet eens sprake was van een duel om de bal, toch vloog een speler vol door op onze center, die hard schreeuwend uitviel. De pijn aan zijn hand ging niet weg en wat bleek later (’s nachts) in het ziekenhuis, dat zijn pink was gebroken.
Door het gesprek te voeren met de aanvoerder van Bocholt kon onze aanvoerder hen tot rust manen. Zelf spraken we af onze frustratie niet meer jegens te scheidsrechter te uiten, hij floot namelijk toch nergens voor. We speelden ons eigen spelletje. Het ging soms nog wat onbenullig, maar Bocholt begreep de boodschap van “vriendschappelijk”. In het derde kwart stapte ook onze andere center uit omdat hij erg last had van zijn borst, opgelopen in de eerste twee kwarten (op het moment van schrijven weten we nu dat hij mogelijk breuken heeft in verschillende ribben).
Met vlagen scoorde Bocholt, ook wij kregen steeds mooiere combinaties, goede screens en snelle passes. Toen Bocholt in de laatste paar minuten full-court ging verdedigen was bij ons nog steeds niet helemaal helder waarom het fysieke van de eerste 2 kwarten weer tentoongesteld werd. Wat bleek nu: ze stonden al een tijdje achter.
Eindstand 55 voor Pytheas recreanten tegen 49 wedstrijd team Bocholt.
Wat een leuk avondje basketballen moest zijn, veranderde in het uitvallen voor langere tijd van 2 spelers. Ergens heerst de trots dat we wel gewonnen hebben, maar het was het zeker niet waard.
